اثربخشی درمان شناختی-رفتاری و دارودرمانی در درمان مردان مبتلا به انزال زودرس مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر اهواز

هدف: پژوهش حاضر به دنبال مقایسه­ی اثربخشی درمان شناختی-رفتاری و دارو درمانی در درمان مردان مبتلا به انزال زودرس مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر اهواز بود.  روش: 39 مرد بر اساس مصاحبه­ی بالینی dsm-tv-tr و بر اساس نمره­ی برش ابزار تشخیصی انزال زودرس از بین مردان مراجعه کننده برای درمان این اختلال انتخاب و به طور تصادفی در سه گروه درمان شناختی-رفتاری، دارو درمانی و کنترل جایگزین شدند. داده­ها در سه مرحله­ی پیش آزمون، پس آزمون و پی­گیری با استفاده از ابزار تشخیصی انزال زودرس، پرسشش­نامه­ی کیفیت جنسی-مردان و زمان سنج جمع­آوری شدند. یافته­ ها: نتایج تحلیل کوواریانس تک متغیری نشان داد که در مرحله­ی پس آزمون با کنترل پیش آزمون بین گروه­های درمانی شناختی-رفتاری، دارو درمانی و گروه کنترل در زمان نهفتگی انزال درون واژنی و انزال زودرس تفاوت معناداری دیده شد. همچنین در مرحله­ی پی­گیری با کنترل پیش­آزمون بین گروه­های درمانی و کنترل در زمان نهفتگی انزال درون واژنی و انزال زودرس (به نفع گروه شناختی-رفتاری) تفاوت معناداری دیده شد. اما بین گروه دارو درمانی و گروه کنترل تفاوت مشاهده نشد. نتیجه­ گیری: نتایج نشان داد که درمان شناختی- رفتاری و درمان دارویی در درمان انزال زودرس کارآمد می­باشند اما اثرات مثبت مداخله­ی دارو درمانی ماندگار نمی­باشند.